Galeria Underwater.pl - Tursiops truncatus (Montagu, 1821)

nazwa angielska: Common Bottlenose Dolphin.
nazwa polska: Delfin butlonosy, Butlonos.

wielkość: 220 - 380 cm (od 260–500 kg).
głębokość: do 300 m.

Butlonosy to gatunek walenia z rodziny delfinowatych (Delphinidae) należy do najczęściej występujących i najszerzej rozprzestrzenionych gatunków delfinów na świecie.

Jak wszystkie delfiny, delfin butlonosy nie ma zmysłu powonienia, ma za to dobry wzrok. Dzięki zdolności akomodacji soczewek może widzieć ostro zarówno w wodzie jak i na powierzchni wody. Ważniejszy od wzroku jest jednak słuch. Butlonos odbiera nie tylko dźwięki w zakresie ludzkiego słuchu, lecz także ultradźwięki. Te ostatnie wykorzystuje do echolokacji. Fale dźwiękowe ogniskowane są w poduszce tłuszczowej (tzw. melon) znajdującej się za czołem. W strefie wody płytkiej delfin często pływa na grzbiecie. Być może w ten sposób zmniejsza zaburzenia w swym systemie echolokacji i może otrzymać lepszy akustyczny obraz otoczenia.

Butlonosy żyją w średniej wielkości grupach, lecz zdarzają się i samotne osobniki. Grupy liczą zazwyczaj około 10 osobników (u wybrzeży) do 25 (na oceanie). Nierzadko jednak grupy łączą się w stada liczące kilkuset członków, np. w tropikalnym obszarze Pacyfiku.

Butlonosy zaliczają się do najszybszych waleni - osiągają prędkości rzędu 40 km/h. Zanurza się na głębokość do 300 m i wytrzymuje bez oddychania do 15 minut. Na takiej głębokości poluje na ryby denne jak barweny, sumy, węgorze, a także na ośmiornice. Dzięki swej szybkości poza orką nie mają naturalnych wrogów.

W zasięgu jego występowania znajdują się wody tropikalne do umiarkowanych, przybrzeżne do śródlądowych. W Morzu Bałtyckim spotykany bardzo rzadko.

Delfiny butlonose łatwo uczą się i mogą przystosować się do działalności człowieka na morzu, a nawet czerpać z niej korzyści, np. łowiąc ryby, które uciekają z sieci lub są przez rybaków z powrotem wrzucane do wody.

Delfinaria - Butlonosy trzymane są w delfinariach na całym świecie, gdzie oprócz pokazów sztuczek wykonywanych przez tresowane delfiny przeprowadza się na nich badania naukowe.

Większość informacji jakie mamy o delfinach uzyskano właśnie obserwując butlonosy, gdyż ze wszystkich waleni najlepiej adaptują się do życia w niewoli.

Delfiny butlonose są zdolne do rozmnażania w niewoli. W jednym z delfinarium na świat przyszedł tzw. "wholphin" (ang. "orkodelfin"), krzyżówka szablogrzbieta i butlonosa.

Butlonosy można zobaczyċ, kiedy płyną na fali dziobowej statku. Wiele stacji whalewatchingu oferuje także wycieczki podążające za tymi zwierzętami. W Australii, Zatoka Rekina zasłynęła z powodu odwiedzających je często butlonosów, które podpływają bardzo blisko brzegu i dają się turystom karmiċ i nawet głaskaċ.