Wirki (ang. Marine flatworms, łac. Turbellaria) to robaki morskie należące do rodziny robaków płaskich: Platyhelminthes, gromady wirków (Turbellaria), grupy: Polycladida. Występują we wszystkich strefach klimatycznych. W Polsce nazywane również: wypławkami. Przeważnie spotykane są osobniki samotne w tropikalnych i subtropikalnych akwenach morskich, chociaż jest kilka gatunków występujących w naszej strefie klimatycznej.
Wirki to bardzo liczna grupa robaków wodnych (szacuje sie na ilość około 20000 znanych gatunków), które do dzisiaj są odkrywane. Często mylone są ze ślimakami nagoskrzelnymi (nudibranchia), z powodu porównywalnych rozmiarów oraz bardzo ciekawej kolorystyki wielu morskich okazów, które ostrzegają potencjalnych predatorów przed toksycznością. Charakterystyczne dla wszystkich płazińców jest silnie spłaszczone, dwubocznie symetryczne ciało z otworem gębowym na stronie brzusznej, a ich zewnętrzną część stanowi skórno-mięśniowa powłoka zawierająca liczne gruczoły.
Wirki oddychają całą powierzchnią ciała w przeciwieństwie do ślimaków nagoskrzelnych, a poruszają się ruchem pełzającym po podłoży. Mogą też pływać wykonując ruchy faliste. Są zwykle obojnakami, a niektóre gatunki są bezpłciowe i rozmnażają się przez podział. Są skutecznymi drapieżcami, a ich dietę stanowi zooplankton i zoobentos, chociaż zjadają również stułbie i rośliny. W polskich wodach żyją dwa gatunki wirków: wypławek biały (Dendrocoellum lacteum) i wypławki czarne (Planaria sp.).
Maiazoon orsaki (Newman & Cannon, 1996)
Pseudobiceros bedfordi (Laidlaw, 1903)
Pseudobiceros gloriosus (Newman & Cannon, 1994)
Pseudoceros bifurcus (Prudhoe, 1989)
Pseudoceros bimarginatus (Meixner, 1907)
Pseudoceros cf. bifurcus (Prudhoe, 1989)
Pseudoceros cf dimidiatus (von Graff, 1893)
Pseudoceros ferrugineus (Hyman, 1959)
Pseudoceros goslineri (Newman & Cannon, 1994)
Pseudoceros laingensis (Newman & Cannon, 1998)
Pseudoceros sapphirinus (Newman & Cannon, 1994)
Pseudoceros suzzanae (Newman & Anderson, 1997)
Thysanozoon nigropapillosum (Hyman, 1959)