Artykuły - Perca fluviatilis (Linnaeus, 1758)

nazwa angielska: European perch.
nazwa polska: Okoń.

wielkość: max 60 cm, waga do 4 kg.
głębokość: 2-8 m.

Okoń to gatunek ryby z rodziny okoniowatych, którego ciało jest wyraźnie wygrzbiecone, bocznie spłaszczone. Posiadają łuski małe, mocno osadzone w skórze, stosunkowo ostre. Pokrywy skrzelowe zakończone ostrymi kolcami, a ich górna krawędź jest ząbkowana. Otwór gębowy duży, przedni, tylna krawędź szczęki sięga do oka. Grzbiet okonia jest ciemnozielony poprzecznymi, charakterystycznymi pasami, boki zaś jasnozielone. Na grzbiecie i bokach 5–9 poprzecznych, ciemnych smug, brzuch biały lub żółtawy. Pierwsza płetwa grzbietowa szara z ciemną plamą w tylnej części, druga płetwa zielonkawo-żółta przezroczysta, płetwy piersiowe żółtawe, pozostałe płetwy jaskrawoczerwone. Tęczówka oka żółta. Ubarwienie zmienne w zależności od miejsca przebywania i spożywanego pokarmu. Osobniki, które żyją w płytkich prześwietlonych wodach są bardziej jaskrawo ubarwione od tych żyjących w ciemnych, głębokich wodach.

Narybek żywi się planktonem, później ikrą innych ryb (zwłaszcza karpiowatych). Dorosłe osobniki zjadają głównie ryby oraz większe bezkręgowce.

Toarło odbywa się w kwietniu i maju, czasem w VII, na płyciznach, gdzie samica składa ikrę w postaci ziarem od 15000-20000 sztuk. Ikra najczęściej jest przyklejana do kamieni, zanurzonych gałęzi, roślin wodnych itp. w postaci wstęg o długości nawet do 1–2 m i szerokości około 2 cm. Wylęg następuje po około14–17 dniach. Małe larwy okonia mierzą około 3–6 mm i posiadają jajowatego kształtu woreczek żółtkowy, który zawiera kroplę tłuszczu, która umożliwia im unoszenie się na wodzie.

Okoń nie posiada większego znaczenia gospodarczego. Bardzo chętnie jest łowiony przez wędkarzy na spinning, spod lodu, oraz na żywą i martwą rybę, a także na spławik, grunt i na muchę. W Polsce podlega ochronie od 2011 r. - wymiar ochronny do 15 cm długości. W niektórych okręgach Polskiego Związku Wędkarskiego wprowadzono większy wymiar ochronny jak na opolszczyźnie, w lubelskim oraz Okręgu Nadnoteckim 18 cm (2010 rok) a w 2011 r. w radomskim (18 cm) i Jeziorsku.

Rekordowy okaz złowiony na wędkę w Polsce to osobnik o wadze 2,69 kg i długości 50 cm złowiony w ciepłym kanale w Gryfinie.